Öylesine mutsuzum ki.. Oturup ağlamak istiyorum ...
Nereye gitsem , neye merhaba desem , neye dokunsam hangi yere girsem o yer dağılıp , göçüp gidiyor. Bu neden böyle bu hale geliyor ... Bilmiyorum ..Bilmiyorum ..
Hayatm bombok ...Tek kelimeyle açıklamam gerekirse ..Harcanmış ..Boşuna geçirilmiş bi dünya hayatına sahibim ...
Başka hiç bir şeye sahip değilim ... Ne bedbahtlık değilmi ..
...
Biraz değişiklik olsun , biraz rahatlayayım diye bugün ''Nadide Hayat '' filmine gittim. Yanıma çeşit çeşit yaşlı kadınlar oturdular . Kimisi kokoş kokoştu ...Kimisi yüzleri kırış kırış kırışmıştı.. Bazısı bakımsız bakımsız berbat görüntüdeydi ..
Tam yanıma sosyete görünümlü karı koca geldi oturdu ..Aman allahım hatunda bi parfüm kokusu var ..Öğürücem kendimi zor tutuyorum ..O ne biçim kokuydu öyle rabbim ..resmen film bitene kadar sağ kıçımın üstüne kaykılık şekilde yan oturdum abi..
Aynı çift koltuktan kalktıklarında pislik içinde bırakmışlardı oturdukları yeri ... Bu kadar pis bırakan insanları ilk defa gördüm ..koltuğun üstünde mendil parçaları mı dersiniz , ne desem o kadar çok çöp vardıki yazamıyorum ... O sosyete , modern görüntüden nasıl bir pis koltuk bırakıp çıktılar sinema salonundan şaşar kalırsınız.
Neyse birazda filmden bahsedeyim ;
Film ilk bölümü komediydi ...İkinci bölümünde ağzımızın içine ettiler resmen .. Komediyi devam ettiremedikleri gibi ... Psikolojimide bozdular ...İkinci bölüm berbattı ..
Yani kısacası film acıvericiydi..İlk bölümde güldürdüler ...İkinci bölümünde psikolojimi çökerttiler ... Bence önce psikolojimizi bozup sonra komedi unsurlarına ağırlık verilmeliydi ..
Eh işte pekte olağanüstü bi iz bırakmadı bende ...
